- Nasze zwycięskie projekty pokazują, że nie tylko deklarujemy chęć zaangażowania się w rozwój innowacyjności Grupy Azoty, ale już to realnie czynimy. Po fazie badawczej i wdrożeniowej, będziemy komercjalizować pracę i wiedzę ludzi, którzy przygotowali wnioski na tyle ciekawe, że uzyskały one uznanie oraz dofinansowanie ze strony Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Siłę Grupy Azoty stanowią właśnie tacy pracownicy – komentuje Mariusz Bober, Prezes Zarządu Grupy Azoty i Grupy Azoty Puławy.
Dwa ze zwycięskich projektów są realizowane w Grupie Azoty Kędzierzyn.
- Cieszymy się, że oba wnioski zostały przyjęte w ramach programu Innochem, dzięki czemu nasza spółka będzie zajmować się tworzeniem nawozów nowej generacji oraz przyjaznych środowisku naturalnemu. Chcemy, aby ekologiczne i w pełni biodegradowalne nawozy stanowiły naszą specjalizację i wzbogaciły portfolio – mówi prezes zarządu Grupy Azoty ZAK S.A. Mateusz Gramza.
Celem pierwszego z nich jest opracowanie wytwarzania nowych form fizycznych nawozów lub dodatków i formuł nawozowych o wydłużonym okresie wydzielania składników do gleby i zawierających mikroelementy z grupy pierwiastków cynk, miedź, mangan, bor, molibden, żelazo.Plan zakłada, że nawozy nowej generacji znajdą się w ofercie w roku 2022. Koszt projektu wynosi 11,6 mln zł przy dofinansowaniu na poziomie 5,7 mln zł.
Celem drugiego Kędzierzyńskiego projektu jest otrzymanie innowacyjnego nawozu poprzez opracowanie technologii biodegradowalnego czynnika oraz metody łączenia mikroelementów. Nowy produkt odpowie na potrzeby producentów rolnych związane z koniecznością ograniczenia ilości aplikowanego azotu, zwiększeniem efektywności działania nawozu poprzez polepszenie wchłaniania substancji odżywczych, ograniczenie kosztów i czasu wykonywania zabiegów nawożenia. Koszt projektu wynosi 7,2 mln zł przy dofinansowaniu na poziomie 3,5 mln zł.
Kolejne dwa projekty realizowane są w Grupie Azoty Puławy.
Pierwszy projekt dotyczy zaprojektowania nowego procesu produkcji ε-kaprolaktonu poprzez utlenianie cykloheksanonu nadtlenkiem wodoru. Dotychczas nie prowadzi się produkcji ε-kaprolaktonu w Polsce. ε-kaprolakton to ważny produkt lekkiej syntezy wykorzystywany jako monomer do produkcji polikaprolaktonu, elastomerów poliuretanowych, syntetycznych włókien, folii, powłok, plastików oraz plastyfikatorów. Koszt projektu wynosi 3,4 mln zł przy dofinansowaniu na poziomie 2 mln zł.
Drugi puławski projekt dotyczy opracowania i wdrożenia zaawansowanego systemu sterowania (APC) dla instalacji wytwarzania amoniaku. Celem jest wejście na wyższy poziom sterowania instalacją chemiczną. Poprawi to stabilność procesu i pracę instalacji przy optymalnych warunkach operacyjnych. Widocznym efektem wdrożenia będzie zmniejszenie zużycia głównego surowca do produkcji, czyli wysokometanowego gazu ziemnego oraz zmniejszenie energochłonności procesu, poprawa bezpieczeństwa procesowego i zmniejszenie wpływu na środowisko. Koszt projektu wynosi 2,1 mln zł przy dofinansowaniu na poziomie 1,3 mln zł.
Oba puławskie projekty są przewidziane do realizacji w ciągu trzech najbliższych lat.